|
Ο Δήμος Αχαρνών είναι δήμος της περιφέρειας Αττικής που συστάθηκε με το πρόγραμμα Καλλικράτης. Προέκυψε από τη συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αχαρνών και Θρακομακεδόνων. Περιλαμβάνει τις Αχαρνές, τους Θρακομακεδόνες και ένα μεγάλο τμήμα του ορεινού όγκου της Πάρνηθας. Ο δήμος έχει πληθυσμό 106.943 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011 και είναι ο δωδέκατος δήμος σε πληθυσμό στην Ελλάδα και τέταρτος στην Περιφέρεια Αττικής.[1] Έδρα του είναι οι Αχαρνές. Ο Δήμος Αχαρνών συστάθηκε το 1835 με την εφαρμογή της πρώτης διοικητικής διαίρεσης του ελληνικού κράτους και αποτέλεσε έναν από τους δέκα δήμους στους οποίους διαιρέθηκε αρχικά η Επαρχία Αττικής. Το 1840 ένα τμήμα του αποσπάστηκε και αποτέλεσε τον δήμο Χασιάς, μετέπειτα δήμο Φυλής. Ο δήμος διατηρήθηκε αμετάβλητος μέχρι το 1912 οπότε το μεγαλύτερο τμήμα του αποτέλεσε την νεοσύστατη κοινότητα Μενιδίου. Στην κοινότητα εντάχθηκαν εκτός από το Μενίδι, οι οικισμοί Καματερό, Βαρυμπόπη και Τατόι. Το 1915 μετονομάστηκε σε κοινότητα Αχαρνών. Την ίδια χρονιά το Καματερό αποσπάστηκε και εντάχθηκε στον δήμο Αθηναίων. Το 1946 η κοινότητα αναγνωρίστηκε σε δήμο. Τα επόμενα χρόνια αποσπάστηκαν από το δήμο Αχαρνών οι οικισμοί Κρυονέρι, Ζεφύρι και το 1979 οι Θρακομακεδόνες.[2] Ο δήμος στη συνέχεια παρέμεινε αμετάβλητος μέχρι την εφαρμογή του σχεδίου Καλλικράτης, το 2011, οπότε συνενώθηκε με την κοινότητα Θρακομακεδόνων. Ο Δήμος Αχαρνών κατέχει σημαντικό τμήμα του Νομού Αττικής τόσο από πλευράς εκτάσεως όσο και από πλευράς πληθυσμού. Η έκταση είναι 34,03 km2 και ο πληθυσμός βάσει της απογραφής πληθυσμού / κατοίκων του 2011, ανέρχεται σε 106.943 άτομα. Ωστόσο, οι μόνιμοι κάτοικοι του Δήμου είναι πολύ περισσότεροι. Ο πληθυσμός του Δήμου υπολογίζεται σήμερα σε 120.000. Ενδεικτικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι σύμφωνα με στοιχεία της ΔΕΗ και του Δήμου, υπάρχουν περίπου 35.000 νοικοκυριά. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ
Ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι η πρώτη εκστρατεία των Πελοποννησίων έφθασε μέσω της Οινόης και των βουνών στις Αχαρνές, όπου και επέδραμαν.[5] Αλλά, αν και οι Αχαρνείς οπλίτες έφθαναν τις 3.000, δεν επετράπη από τον Περικλή μία κατά μέτωπον αναμέτρηση. Με το τέλος του θέρους, αφού οι Πελοποννήσιοι λεηλάτησαν την επαρχία της Αττικής, έφυγαν για τον τόπο τους, διότι και ο Αθηναϊκός στόλος κατέστρεφε την Πελοπόννησο.
Ο περιηγητής Παυσανίας κατά τον πρώτο προς δεύτερο αιώνα μ.Χ. αναφέρει στα "Αττικά" του (Α' 31,6) ότι στον δήμο των Αχαρνών λατρεύονταν ο Απόλλων Αγυιεύς, ο Ηρακλής, η Αθηνά Υγιεία καί Ιππία, καθώς και ο Διόνυσος Μελπόμενος και Κισσός, επειδή κατά την παράδοση, εκεί πρωτοφανερώθηκε ο κισσός ως φυτό.[6]
Επίσης, αν και άγνωστο σε πολλούς, η Αθήνα, άρα και ο δήμος Αχαρνών, μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 π.Χ., εξεγέρθηκε κατά της Μακεδονίας μαζί με την υπόλοιπη νότια ηπειρωτική Ελλάδα (Θεσσαλία, Βοιωτία, Φωκίδα, Αιτωλία, Ακαρνανία, Λοκρίδα και Πελοπόννησος πλην Λακεδαιμονίων).
Το 322 π.Χ. η εξέγερση κατεπνίγη μετά την ήττα των νοτίων Ελλήνων στην Κρανώνα της Θεσσαλίας.[7]
Κατά τα επόμενα χρόνια, όταν η Αθήνα αποκτά ολιγαρχικό καθεστώς και έπειτα εξεγείρεται κατά του Δημητρίου του Πολιορκητή, οι Αχαρνείς συμμετείχαν στη μάχη για ελευθερία.
Το 270-269 π.Χ., ο Αθηνόδωρος του Γοργίππου από τις Αχαρνές, ήταν ο γραμματέας στην συνεδρίαση της Πανδιονίδας φυλής, όταν προτάθηκε η βράβευση του Καλλία, του υιού Δημοχάρη του Σφήττιου, επειδή ως αρχηγός των μισθοφόρων του Πτολεμαίου Α' Σωτήρος, βοήθησε την αθηναϊκή εξέγερση του 286 π.Χ.. Κατά τα έτη 268-261 π.Χ., η Αθήνα, άρα και ο δήμος Αχαρνών, μετέσχε στον Χρεμωνίδειο πόλεμο, κατά τα έτη 261-229 π.Χ. περιήλθαν στην κατοχή των Μακεδόνων υπό τον Αντίγονο Γονατά, ενώ από το 229 π.Χ. έως το 86 π.Χ υπήρχε και πάλι δημοκρατία στους αθηναϊκούς δήμους.
Τα τελευταία έτη, οι Αχαρνές και οι υπόλοιποι δήμοι συμπαρατάχτηκαν με τον Μιθριδάτη Στ' Ευπάτορα, βασιλιά του Πόντου, εναντίον των Ρωμαίων, οι οποίοι κατέλαβαν την Αθήνα το 86 π.Χ..
Επίσης, όταν ψηφίστηκε η κατασκευή και ανάρτηση δύο τιμητικών πλακών για τιμή του Ζήνωνα του Κιτιέα, ανάμεσα στους υπεύθυνους για την κατασκευή αυτών των τιμητικών πλακών ήταν καί ο Μέδοντας ο Αχαρνέας[8]
Ο δήμος Αχαρνών εξαφανίζεται για πολλούς αιώνες από την ιστορία, ενώ επανεμφανίζεται κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Την 1η Απριλίου 1821 εξεγέρθηκαν οι κάτοικοι της Φυλής υπό το Μελέτιο Βασιλείου και μέχρι την 11η Απριλίου συνέλαβαν τους προεστούς και δέκα συνεργάτες των προεστών και τους φυλάκισαν. Στις 25 Απριλίου, οι επαναστάτες με τον Βασιλείου κυρίευσαν την πόλη της Αθήνας και στις 28 Απριλίου κυρίευσαν το διοικητήριο, απελευθερώνοντας όλην την Αττική, εκτός από την Ακρόπολη.[9]
Το 1827, οι Τούρκοι επανακτούν τον δήμο Αχαρνών καi τελικώς οι Έλληνες επαναστάτες εκδιώκουν τους Τούρκους από τον δήμο Αχαρνών κατά τον Μάιο του 1829.
|
|
